Joepe Bos

Ik geef graag uitdrukking aan mijn liefde voor de natuur en in het bijzonder van die voor vogels die ik direct in mijn woonomgeving signaleer. 

Over Aaibaar gesproken, hoe leuk zou het zijn om een kleine mus in mijn handen te kunnen voelen, nee…. het aaien van een vogel doe je met je ogen.

In mijn verbeelding is het leven van een vogel niet echt vogelvrij maar juist afhankelijk en verbonden met kwetsbare toevalligheden die door de natuur of mensen in gang zijn gezet. 
Net als de natuur ziet mijn werk er vaak rommelig uit. De verf mag tijdens het schilderproces spontaan zijn gang gaan, echter op een gegeven moment moet er orde, vorm en sfeer ontstaan. Ik werkt met acrylverf op linnen. ‘Ik werk graag vrij groot (160x120 cm) maar sinds kort ook op klein (20x20cm) formaat doek’.

Ans Courtier

Ans Courtier onderzoekt wat ‘Aaibaar’ voor haar betekent.

Is het een verlangen tot aanraking, een streling, iets wat wordt opgeroepen door een bepaalde materie, een dier, een mens? Is het zachtheid, is het vertedering? Een diepmenselijke behoefte aan het maken van contact, verbinding en warmte.

Bevindingen gedaan tijdens dit onderzoek worden met behulp van mixed-media verwerkt tot beeld.

Madeleine Corbey

Oxitocine, zo heet het knuffelhormoon. Dit komt niet alleen vrij bij het knuffelen van de medemens maar ook bij het strelen van huisdieren en in dit geval een niet levende knuffel. Knuffelen maakt een wereld van verschil voor je stemming; je komt direct in een zachtere en liefdevolle staat van zijn. Mijn installatie bestaat uit ruim 60 knuffels en een poef. 

Stoffen knuffels geef je aan je baby of klein kind, maar wordt het ouder, dan “kan” dat niet meer. Een optie is dan een huisdier. Dat kun je aaien, je kunt er tegen praten, het praat niet terug. Maar het levert toch iets op. Je bent niet alleen. Het kijkt je aan, je kunt het knuffelen. Ben je nog wat ouder… dan kan of mag een huisdier vaak niet meer. En een knuffel??? Dat vinden we met ons allen vaak heel raar. Maar… ga eens lekker op deze super zachte poef zitten, neem één van de gekke knuffels, één die je aanspreekt, en ga hem eens aaien, strelen, knuffelen. Wat ervaar je????

Dit gun ik iedereen.

AfkeDam

Huidwandje, “Mapping my body”. Huid is de buitenste laag van het lichaam van mensen en dieren. De huid, de laag die vorm geeft en beschermt, de begrenzing naar de buitenwereld. Maar ook de laag die de buitenwereld ziet, waar je op beoordeeld wordt, op ingedeeld en gewaardeerd wordt. Een bron van trots, schoonheid en schaamte.

Marleen van Engelen

Het ruige land maaibaar-
Met minder lawaai misbaar
De wolken zacht waaibaar
Zo is de wereld heel aaibaar

Arien de Groot

Het schetsen van (huis)dieren heb ik altijd gedaan. Snelle potloodschetsen, soms met o.i. inkt.

Ook bij honden-portret opdrachten: eerst kijken, dan schetsen, dan fotograferen, dan schilderen.

Leuk! Hoe vaker ik snelle schetsen maak hoe sneller het raak is. Op de Kunstacademie maakte ik al grote krijtschetsen van een rondlopende harige hond. Prachtig om te doen.

Helma Hille

Het werk van Helma heeft een zachte en aaibare uitstraling, textiel staat bij de kunstenaar voor lichamelijkheid. Ze maakt gebruikt van bont om de tactiliteit en de aaibaarheid te versterken. De sculpturen van Helma ontstaan vanuit haar behoefte om zacht en aaibaar werk te maken vanuit haar eigen fysieke ervaringen, die maken wie ze nu is. Helften vinden samen een balans en geven het vervreemdende gevoel weer dat Helma ervaart bij haar eigen linker en rechter lichaamshelft.

Mieke Koenen

Staand naakt 4, Knuffel mij

Coronatijd. Huidhonger was het woord dat in die tijd ontstond. Knuffel mij, was een uitroep, een gevoel dat door iedereen begrepen werd. We wilden zo graag aaibaar zijn, geknuffeld worden, maar dat mocht alleen in de eigen bubbel. Had je die niet dan had je flink pech.

Zwannie Menger

Veel jeugd in onze naaste omgeving is gewend een zorgeloos, vrolijk en vrij leven te leiden.  Maar die zorgeloosheid en luchtigheid is niet voor iedere jongere in de wereld zo vanzelfsprekend. Er zijn veel jongeren met mentale en psychische problemen. Hoe ontvankelijk zijn deze jongeren? Is er nog voldoende tederheid en aandacht voor elkaar? Met mixed media kunstwerken verbeeld ik de aandacht voor elkaar, de aaibaarheid onderling. 

Sabir Maekel

In mijn werk maak ik gebruik van hard, scherp en roestig  restmetaal. Door toepassing 

van half- transparante, gekleurde kunststoffen transformeer ik dit tot aaibare vormen, 

die met magneten naar individuele wensen kunnen worden gecomponeerd. 

Tineke Otten

In deze wereld zoek ik de zachte kant. Ik zoek ruimte voor twijfels, kijken en verrassing.

Door gebruik van zachte  textiele materialen in een reële werkelijkheid, vind ik de verwondering.

Het aantasten van het functionele geeft ruimte voor eigen verhalen.

Marijtje van der Veen

In mijn werk probeer ik onder de aaibare buitenkant een meer harde kant te laten zien. Het aaibare en het minder aaibare te laten samengaan in één beeld. Iets zwaars probeer ik lichter te maken en iets lichts blijkt bij nader inzien toch zwaar te zijn.

Zowel in betekenis als in de fysieke ervaring of in de vorm worden combinaties van licht en zwaar gemaakt. 

Wilhelmina Zoutewelle

Gescheurd papier is voor mij een mooi en geschikt materiaal waarin ik ideeën en ervaringen kan uitdrukken die ik heb over en met de dingen om mij heen. Een gebeurtenis uit het verleden, een idee of een beeld uit de natuur kunnen aan- leiding zijn om in (gescheurd) papier uitgedrukt te worden. Zo nu en dan komt een idee beter tot zijn recht in ruimtelijke vorm, driedimensionaal, waarbij diverse materialen een rol spelen. Het werk dat ik op deze expositie laat zien heeft te maken met het thema Aaibaar'. Vanuit compassie voor de dieren die hun vacht en huid kwijt zijn maak ik vachten en velletjes om hen op een bepaalde manier terug te geven wat we ze ontnemen.